Jan zegt: wees een Meneer in het verkeer! En rijd dóór!

Ik rijd nooit te hard. Dat hebben de gauwdieven van het Centraal Justitieel Incasso Bureau er hardhandig uit getreiterd met een onafzienbare hoeveelheid grote geldboetes voor kleine vergrijpen. Maar wat ik niet begrijp: waarom rijden veel mensen nou te langzaam?
Al rijd ik op een vijfbaanssnelweg zonder verkeer, midden in de nacht, droog weer, op net aangeveegd asfalt, mij zul je nooit meer de maximum snelheid zien overtreden. Mag ik 130, ga ik 130, en hetzelfde geldt voor 120, 100 (al dan niet tussen zes en zeven), 80, 70, 50 en 30. Zit je in een flauwe bocht achter een gek die ineens 70 gaat, sorry, dat ben ik, en ja, ik weet dat het gevaarlijk is omdat je net nog zorgeloos met 100 die bocht aansneed, maar er staat een bord ’70’, en laat het maar aan dat befgajes over om in die bocht dus een flitspaal te planten, en dan valt er binnenkort alweer een megaboete in de bus (vermeerderd met 6 euro administratiekosten).
Ik kan het niet meer betalen, al die boetes, dus ik rijd op Cruise Control. Altijd. Overal. Ook in de stad, want voor je het weet rijd je per ongeluk 54, omdat je bij voorbeeld op het verkeer wilde letten, en rinkelt de kassa weer in Leeuwarden, waar die Snelweg-Stasi handenwrijvend de gewone man zijn zuurverdiende centjes afperst.
Het heeft geen zin te vechten tegen de bierkaai, want je verliest het toch, dus heb ik mijn gedrag aangepast. Zo doe je dat en weet je, het went. Het blijft vervelend op smalle binnenwegen door bumperklevende busjes te worden ingehaald omdat je 50 rijdt waar zij toch heus 80 willen, en jij eigenlijk ook wel ietsje harder..  Maar fuck die gasten met die busjes, zij kunnen dadelijk weer een meijer aftikken en ik neem voor die poen liever de missus een keer mee uit eten.
Op de snelweg maakt het per saldo niet veel uit. Je moet wel continu opletten dat je niet ongemerkt van een 130-sectie in een 100-vak terecht bent gekomen (dat doen ze ook heel slim, die miesgassers), maar verder geeft het wel rust, aangezien het grootste deel van het verkeer zich tegenwoordig ook aan de regels houdt, ook een Cruise Control aan boord heeft, en we met z’n allen dus ineens redelijk ordelijk van A naar B rijden.
Maar dan – en daar komt ie – heb je er altijd mensen tussen die te langzaam rijden. De bejaarden en bebrilde schooljuffen die op de rechterbaan 70 tussen de tientonstrucks rijden kan ik nog wel hebben, maar wat is er godsnaam aan de hand met die mensen die op de tweede baan 95 gaan rijden als je 100 mag. Wat bezielt je om net vijf kilometer per uur langzamer te gaan rijden dan alle andere voertuigen om je heen, zodat al die anderen ofwel óók 95 moeten gaan rijden en er zo het gevreesde remlichten-harmonica-effect ontstaat, ófwel naar de  linkerbaan moeten uitwijken, dáár gas moeten bijgeven om vlot in te halen, en direct worden geflitst en een beschikking krijgen thuisgestuurd, want dat vóelen ze, die hufters!
Is het angst om de honderd aan te tikken? De – op zich begrijpelijke – vrees dat het CJIB je snelheidsmeter heeft gehackt zodat je harder rijdt dan je denkt en alsnog een bekeuring pakt? Of die senioren-mentaliteit die zegt: ‘wij zijn een eindje aan het recreëren met de auto, en wij maken zelf wel uit hoe snel we willen, zoals ons goed recht is’ (en de tering aan jullie allemaal)? Hoe dan ook: aan deze lieden moet zo snel mogelijk het rijbewijs worden ontnomen, zodat de – toch al veelgeplaagde – burger ongehinderd en – vooral – ongestraft van ’s Herens wegen gebruik kan maken. Maar dit zal wel weer teveel gevraagd zijn.