Wartaal in de horeca

Ieder z’n vak. Als we dat zouden onthouden, was ons leven een stuk gemakkelijker. Als iedereen deed waar hij goed in was en vooral naliet wat hij niet kon, was er beduidend minder leed onder de mensen. Door schade en schande wijs geworden, laat ik het tegenwoordig wel uit mijn donder om zelf tapijt te leggen, een kamer te behangen of – godbetert – te betegelen. Daar komt uitsluitend narigheid van. En hoon, veel hoon.
Een menukaart schrijven, dat kan ik wel goed. Maar ja, dat vraagt niemand je, laat staan dat ze er een redelijk honorarium voor willen betalen. En dan krijg je dit.