Recensie ‘Man man man’: pure leeslol
Het is maar goed dat ik onlangs in stilte ben toegetreden tot de nu driekoppige hoofdredactie van De Meneren. Anders hadden Heemskerk en Langedijk hier zelf een recensie over hun zojuist verschenen boek Man man man moeten schrijven en dat was dan natuurlijk niet helemaal objectief geweest. Nu kan ik jullie gelukkig volkomen belangeloos, onafhankelijk en zonder enige vooringenomenheid melden dat dit boek need to read is voor elke man die… nou ja, voor elke man dus. Punt.
Luchtig, serieus en nuttig
Deze gids helpt je om je ‘prettig en succesvol’ door het leven te slaan. Man man man is, zoals Jan en Marcel zelf zeggen, ‘luchtig geschreven en altijd met een knipoog, maar wel degelijk serieus en nuttig’. En daar is geen woord van gelogen. Als jouw huis ooit in de hens mocht staan, kies dan maar gezwind het hazepad. In vrijwel alle andere situaties van nood en twijfel biedt dit boek uitkomst met wijsheden, oplossingen en praktische handvatten. De titels van de 55 lifehacks en levenslessen voor mannen spreken voor zich: ‘zorg dat je gereedschap hebt’, ‘dingen die je niet meer moet doen als je veertig bent’, ‘korte handleiding “cadeautjes voor vrouwen”‘, ‘zo praat je mee over wielrennen (zonder dat je er verstand van hebt)’ en ‘zo bereid je het allerbeste rundvlees op z’n allerlekkerst’. Deze meneren zijn van vele markten thuis, zoveel is duidelijk.
Hier lees je een van de verhalen uit Man man man: wil best shoppen, maar snel en zónder vrouwen
Drie moordlustige junks
Gelukkig is Man man man niet alleen een leerboek waarmee je aan de slag moet om jezelf te verbeteren. Er is namelijk ook veel dat je voortaan gewoon achterwege kunt laten. In een emancipatoir openingsstuk eist Heemskerk enkele fundamentele mannenrechten op: het recht om bang te zijn, zwak te zijn, niet te durven, om te huilen en ziek en hulpbehoevend te zijn. ‘Waarom mag je vrouw heerlijk trillend onder het dekbed duiken omdat ze beneden een inbreker hoort, en moet jij direct uit bed om met een lachwekkende kachelpook drie moordlustige junks te lijf te gaan die er geen been in zien jou om een stokoude stereo de strot af te snijden? Nou? Omdat je toevallig bent geboren met anderhalf ons extra spierweefsel, een penis en twee ballen! En was je nou nog een K-1-vechter, dan was het nog iets anders, maar je hebt de vuisten al sinds de kleuterschool voor niets anders gebruikt dan een kameraadschappelijke boks. Volgende keer dat er gespuis rondsluipt in je woning, blijf je lekker liggen, hopend dat ze je met rust laten en genoegen nemen met het tafelzilver. Intussen dank je de voorzienigheid dat het dit keer een tikkende tak tegen het keukenraam betrof.’
Het plezier van het schrijven spat ervan af en dat bezorgt je pure leeslol. Man Man Man wat heb ik vaak onbedaarlijk moeten lachen.
