Fairphone 2 – de activist onder de smartphones

Omdat de high-end-modelletjes van Samsung en Apple voor deze eenvoudige ZZP’er financieel naar een ander zonnestelsel zijn vertrokken, schafte ik mij onlangs een Nokia 7 Plus aan, een toestel dat in zijn prijsklasse (350 piek, zo ongeveer) net zulke hoge ogen scoorde op alle denkbare dimensies van bruikbaarheid en design, als menig topmodel voor tweemaal dat bedrag. Ik schepte er dus vrolijk over op bij al mijn vrienden, die allemaal een tweede hypotheek hadden moeten nemen om er een beetje connected bij te lopen, en was mij de koning te rijk. Helaas bleek ook aan mijn droomtoestel toch een nadeel te kleven. Het scherm was nogal barstgevoelig, en – erger – vervanging van het eenmaal gebarsten scherm bleek nogal duur: zo’n 170 euro.

Aldus stond ik voor de keus: (1) plakken we er alsnog een beschermglaasje overheen en lopen we erbij als een zwerver, (2) laten we de Nokia, die verder weinig reden tot klagen geeft, repareren, of (3) smijten wij het kapotte toestel walgend van ons af, en kopen we een andere, nieuwe telefoon? Optie (4), oplettende lezer, een nieuwe Nokia 7 Plus kopen, was geen optie, en wel hierom:

‘Denk je dat het geld ons op de rug groeit?’.

Aldus mevrouw Heemskerk, die zelf een meervoudig gefragmenteerde iPhone 6 bezit, en dus enig recht van spreken heeft.

Goede raad was duur, en alle voorgenomen oplossingen ook, dus ik koos vooralsnog voor een voorzet-pantserglaasje (€ 20), dat in zoverre werkte dat het scherm niet verder scheurde, en je ook je tengels niet  kon snijden aan eventuele scherpe randjes. Opscheppen was er echter niet meer bij – het zag er echt niet uit – en dat is toch de helft van de functie van een telefoon.

Ik hengelde maar eens naar een budget bij mevrouw Heemskerk, die – net als ik – 170 piek belachelijk duur vond voor een nieuw schermpje, en toen besliste: ‘maar als je voor dat geld een nieuwe telefoon kunt kopen, is het goed.’ Nou. Het leek mij sterk dat je voor dat bedrag potten kon breken, maar even kijken kon geen kwaad. En tijdens dat kijken naar budget-telefoons stootte ik op de Fairphone 2, die trouwens met zijn prijs van € 399 ver buiten de begroting lag.

Waarom ik hem tóch even te berde breng: de Nederlandse firma Fairphone, die zijn tweede model smartphone trouwens al in 2015 op de markt bracht, is niet zo maar een gewone fabrikant. Men pakt de zaken net even anders aan, als het gaat om het maken van een telefoon. Men streeft er namelijk naar ‘dat de hele levenscyclus van de telefoon een positief effect heeft op werkomstandigheden en leefomgeving’. Dus? Dus de Fairphone 2 wordt vervaardigd uit conflictvrije, eerlijke materialen, in elkaar geknutseld door mensen met goede werkomstandigheden, en daarbij zijn de toestellen geschikt voor hergebruik en recycling.

De Fairphone is gewoon een superidealistische telefoon die zorgt dat de hulpbronnen van de planeet niet uitgeput raken, harde werkers in moeilijke landen een eerlijk salaris krijgen, en jouw telefoon veel langer meegaat dan het gemiddelde toestel dat je met je verkwistende leefstijl bij het minste of geringste ongemak weg flikkert. Dat doet men onder meer door – point in case – zo ongeveer de hele telefoon in reserve-onderdelen aan te bieden, zodat je vrijwel ieder mankement de baas kunt en de telefoon altijd in nieuwstaat kunt herstellen of – soms – upgraden. Laten we eens een willekeurig onderdeel pakken: een nieuwe schermmodule kost  bij voorbeeld € 87. Ook geen kattepis, maar daar kun je het nog eens voor doen, en je weet ook zeker dat er in de hele productieketen zo eerlijk en zuinig mogelijk wordt gewerkt, want dat houden ze bij Fairphone haarscherp in de gaten. En je houdt toch een meier in je broekzak, vergeleken met de Nokia 7 Plus.

Enfin, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn met de Fairphone 2: de hardwarespecificaties zijn al wat gedateerd en de boel draait nog op Android 7, al probeert men versie 8 op het toestel aan de praat te krijgen. Maar de man met een dergelijk toestel weet zich wel verzekerd van een mooi verhaal en gebleken liefde voor de natuur en zijn medemens, wat hem naar horen zeggen  erg aantrekkelijk maakt bij groene vrouwen. Tevens is het toestel best mooi. Vooral in rood. Want dan steun je ook nog de strijd tegen kinderarbeid

Doe er je voordeel mee, wij kunnen hem – zie boven – helaas niet betalen, en hebben onze pijlen inmiddels gericht op de Honor 8X 128GB Blue (€ 219, 99 per pakketboot uit China), de Xiaomi Mi A2 64Gb (208 euro bij Belsimpel), de Huawei P Smart 2019 64 Gb (plm. € 250) en de Moto G6 64 Gb van Motorola (ook zoiets). Maar die zijn eigenlijk dus ook allemaal nog iets te duur. We graven door en houden jullie op de hoogte!

Foto’s Fairphone