Waarom je naar Boxing Stars moet kijken

Morgenavond om half negen is de eerste halve finale van Boxing Stars. Ik kijk ernaar uit, persoonlijk, maar het kan goed zijn dat je geen idee hebt waar ik over praat want volgens de nog altijd gezaghebbende, maar volstrekt door de tijd ingehaalde Stichting Kijkonderzoek kijken er slechts een kleine vierhonderdduizend mensen naar.

Dat is jammer, want je kunt het zesde seizoen van House Of Cards (gaap) of het tweede van Making A Murderer (een uur lang luisteren naar bloedspetterexperts, really?) gerust even on hold zetten. Vindt ook een meneer van de NRC, die zelfs op het puntje van zijn stoel zat, en die mensen van NRC zitten niet zo snel op het puntje van hun stoel als het op niet-high-brow-of-anderszins-niet-verantwoorde-cultuur aankomt.

Hoe dat kan? Omdat Boxing Stars reuzevermakelijk is.

Ordinaire mevrouw

Het idee is even simpel als doeltreffend: laat 24 Bekende Nederlanders zes weken trainen bij voormalig topboksers en stuur ze daarna de ring in om elkaar te slopen. Live. Dat het werkt, ligt niet aan de Bekende Nederlanders, want van een fors aantal had ik nog nooit gehoord – Billy Bakker, Thomas Cox, Michella Kox, anyone? Nee, het werkt omdat het live is. Je weet niet wat er gaat gebeuren en dat is heel verfrissend in een tv-wereld waarin alles tot op de milliseconde geboerzoektvrouwt en geëxpeditierobinsont is. Op één debacle na – een of andere ordinaire mevrouw die het na een ronde maaien voor gezien hield en in de ring een sigaret opstak – levert het heerlijke televisie op. Televisie die laat zien hoe moeilijk en loodzwaar goed boksen is en vooral hoe de mensen die het niet serieus nemen vreselijk door de mand vallen.

Sloopwerk

Ik ken professionele boksers die zeggen: het kan niet en het mag niet en het is gevaarlijk, mensen die amper getraind zijn in een ring neerzetten. Ze hebben natuurlijk gelijk, maar ik krijg sterk de indruk dat de mensen om de deelnemers heen dat ook wel weten, van trainers tot ringarts en scheidsrechters. Die laatste legde bijvoorbeeld om de tien seconden het gevecht tussen Saar Koningsberger en Jennifer de Jong stil, omdat die eerste die laatste anders ongetwijfeld tegen de vlakte had gebuffeld. Dat was trouwens het beste gevecht tot nu toe, al was ik ook bijzonder opgewekt over het sloopwerk van Matsoe Matsoe (nee, echt) en de afmattende klappen van Carlos-met-dat-lichaam-van-Expeditie-Robinson.

Het programma laat ook genadeloos zien wie goede en slechte verliezers zijn en dat het geen zak uitmaakt of je dik, dun, groot, klein, oud of jong bent; de ‘oude’ Michael Boogerd zette met beangstigend venijn de bijna twintig jaar jongere Thomas Cox opzij, net zoals Taeke Taekema en Dan Karaty hun jongere tegenstanders soort van vloerden. Met bloedlippen, blauwe ogen en alles.

Knock-out

Je merkt, ik word er bijna emotioneel van. Het wachten is nu nog op de eerste echte knock-out. Ik zet mijn geld wat dat betreft op Saar Koningsberger. Die mag dan amper anderhalve meter lang zijn, maar je wilt haar niet tegenkomen in een donker steegje.

Boxing Stars, elke woensdag 20.30 uur RTL5