Meneren heeft een mening – je hóeft niet per se een bekeuring te geven, Bromsnor!

Wat er gebeurt: ik rijd op de Stadhouderskade in Amsterdam en nader vanuit het oosten de kruising met de Van Woustraat. Ik wil linksaf de Van Woustraat inrijden om een eindje verderop een van mijn zoons bij zijn studentenhuis af te zetten, na een gezellige familiedag op Texel. Het licht wordt groen, ik stuur vast de bocht in en wacht beleefd tot het tegemoetkomende verkeer is gepasseerd en ik mijn weg kan vervolgen.

Plotseling: een politiewagen in mijn buitenspiegel. Een toeterende politiewagen. Ik: in verwarring. Blokkeer ik een tram? Blokkeer ik de agent? Lamp stuk? Alcoholfuik? Heb ik ‘m afgesneden? Wat is er loos, wat is er mis? Hoe dan ook, het zal moeten wachten. ik kan niet verder, want er komt me nog altijd verkeer tegemoet.

Als de laatste tegenligger is gepasseerd, rijd ik de Van Woustraat in. De politieauto volgt me en geeft een stopsignaal. Ik stop en mijn zoon zegt: ‘Dan stap ik hier wel uit.’ Grappige jongen, heeft ie van zijn vader. De agenten die zich twee man sterk rond het raampje aan de passagierszijde verdringen, kunnen er ook hartelijk om lachen.

Door het open raam spreekt de vrouwelijke helft van het alleraardigste duo ons vriendelijk toe: “Goedenavond, meneer, mevrouw, er is niet zo veel aan de hand hoor. Maar we wilden u toch graag even vertellen dat u op dat kruispunt van zojuist, komende uit oostelijke richting, niet linksaf mag slaan – er staat ook een verkeersbord met die strekking, maar dat hebt u mogelijk gemist. We probeerden u nog de juiste richting in te toeteren, zeg maar, maar toen raakte u helemaal de weg kwijt, haha, sorry, verkeersagentenhumor meneer, een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, vindt u niet?”

Ik bied onmiddellijk mijn oprechte excuses aan: gut, Jezus, wist ik niet, bord gemist, ja, dom, gewoon niet op gerekend. Mijn fout. Sorry.

Zegt de andere agent: “Geen probleem meneer, het is ook een beetje raar, want je mag vanuit alle richtingen de Van Woustraat inrijden, behalve deze, Daar is een goede reden voor, al zouden wij zo snel niet weten welke, maar dat het enigszins verwarrend is voor de automobilist die niet elke dag in de Van Woustraat moet wezen, staat buiten kijf. En het was bovendien donker, dus we kunnen ons best voorstellen dat u per ongeluk de fout inging”.

Het zal nooit meer gebeuren, agent.

In koor: “Weten we toch, meneer! Fijne avond nog en rijd voorzichtig. Het is hier trouwens een 30 km-zone! Dus niet te snel, anders slingeren we u dadelijk nog per ongeluk op de bon!”

(Dit artikel is pure fictie, iedere gelijkenis met echte gebeurtenissen en personen berust op louter toeval)

Photo by Praveesh Palakeel on Unsplash